maandag 28 oktober 2013

Over de crisis, en over hoe het allemaal nog erger wordt (cursusje economie voor de liefhebbers)

Dat het crisis is, daar is iedereen het over eens. Alleen over de afloop van de crisis, daarover lopen de meningen uiteen. Her en der hoor je voorzichtig optimistische geluiden; er zou weer groei in het vooruitzicht zijn, en de huizenmarkt zou langzaam weer aantrekken. Van andere kanten hoor je pessimistischer geluiden, het zou allemaal nog veel erger worden.

Van nature ben ik niet pessimistisch ingesteld, maar in deze discussie schaar ik me achter de laatste groep. Historicus Eric Mecking legt in zijn boek 'Deflatie in aantocht' uit, waarom er in de komende jaren een crisis te verwachten valt, die vergeleken kan worden met de grote depressie uit de jaren 30. In de eerste versie van het boek, geschreven in 2005, voorspelde Mecking o.a. al de kredietcrisis, het omvallen van banken, de zeepbel in de huizenmarkt en de landencrisis. Hij heeft er achteraf gezien dus wel kijk op...
In 2008 werd een herziene versie uitgegeven.

In het boek wordt de Kondratieff-cyclus beschreven. Dit is een lange cyclus in de economie, die ongeveer 60 tot 80 jaar kan duren. In die periode zijn er diverse pieken en dalen, de zogenaamde conjunctuurgolven.
Mecking beschrijft de overeenkomsten tussen drie eerdere Kondratieffcycli en de huidige crisis. De gelijkenissen zijn treffend, en je vraagt je af waarom politici dit niet eerder hebben bekeken.
Volgens Mecking is de historie een soort spoorboekje voor de toekomst, met een beetje logisch nadenken kun je de grote lijnen van de komende jaren zelf invullen.

En dat voorspelt niet veel goeds. Daling van de huizenprijzen van rond de 40%, torenhoge werkloosheid, de val van de dollar, deflatie, grote armoede.
Deflatie is overigens best een lastig begrip voor mensen die in hun hele leven alleen te maken hebben gehad met inflatie, ofwel geldontwaarding. Deflatie is het tegenovergestelde van inflatie.
Inflatie is geldontwaarding. Alles wordt duurder. Dat betekent dat je bezittingen ook meer waard worden. Bij deflatie is dat andersom. Je bezittingen worden minder waard, bijvoorbeeld je huis. Omdat de prijzen dalen, geeft niemand meer wat uit. Je kan immers beter wachten, want dan wordt het nog goedkoper. Daardoor stagneert de economie volledig, en that is when the shit hits the fan...

Tja, nu hebben we verschillende opties. We kunnen heel hard roepen dat het allemaal wel meevalt, en achteraf balen dat dat niet zo is. We zouden ook in een hoekje kunnen gaan zitten huilen. We zouden ons ook kunnen gaan voorbereiden op het einde der tijden, a la 'Doomsday Preppers', en voor 3 jaar aan gevriesdroogde maaltijden opslaan in onze ingegraven bunker. Of we nemen de ouderwetse gulden middenweg.

Ik ga voor het laatste. Weinig uitgeven en zorgen voor een appeltje voor de dorst (er is nou toch geen redden meer aan...). Verder eens nadenken over hoe we ons zouden redden met minder inkomen, of als bepaalde middelen schaars zouden worden. Komen we weer op het thema consuminderen en zelfvoorzienend leven. En laten dat nou net twee van mijn favoriete onderwerpen zijn...

Wordt vervolgd. Voor de liefhebbers alvast wat inspiratie op pinterest...

ere wie ere toekomt, klik op afbeelding voor link naar de maakster...


5 opmerkingen:

  1. Van zulke blogjes word ik nu eigenlijk wel gelukkig, gek he! Maar je beschrijft precies wat ik denk. Hie waren we de laatste tijd toch al met consuminderen enz bezig en dat voelt erg goed.

    En ach, uiteindelijk komen we er met zijn alle wel weer uit, maar dan moeten we wel samen ons best doen en niet maar in de groter, mooier en beter modus blijven staan. Maar tevreden worden met minder, en blij worden van beter. (beter voor milieu, betere lesgeven, beter noem maar op :) )

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat zeg je mooi, tevreden worden met minder, en blij worden van beter.
      Ik ben er ook van overtuigd dat de wereld beter wordt van deze crisis, maar daar schrijf ik nog een keertje over.

      Verwijderen
  2. Ik hoop niet dat we echt met z'n alleen aan de bloembollen kunnen, net als in de jaren '30, maar ik merk bij mezelf ook wel dat ik steeds meer de voorkeur geef aan mijn geld zorgvuldig gebruiken, of het nu in uitgeven of in sparen is. Dat wil niet zeggen dat ik nog niet regelmatig allerlei zwakke plekken tegenkom, maar dat is iets dat ook moet groeien volgens mij, zeker als je - zoals in principe voor mijn generatie het geval is - vooral toch hebt meegemaakt dat het allemaal wel goed komt en dat er altijd toch een soort bodem is die ver boven de jaren '30 ligt. Nu gaat het dan minder en is er crisis, maar voor mij is het nog niet noodzakelijk geweest om er wakker van te liggen. Dat zal straks misschien veranderen, b.v. omdat ik dan in m'n eentje een hypotheek af moet sluiten, maar dat is dan toch ook weer een ontwikkeling die waarschijnlijk min of meer gaandeweg gaat.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Met de bloembollen zal het wel meevallen denk ik, het welvaartsniveau is nu veel hoger dan toen. Als je ziet wat menig huishouden aan spullen heeft, kunnen we het daar nog best een tijdje mee uitzingen.
      Ik wil me trouwens nergens mee bemoeien, maar heb je ook overwogen om te gaan huren? Je loopt geen risico op waardevermindering, en hoeft je ook niet druk te maken om het onderhoud. Je hebt al zoveel geklust de afgelopen jaren...

      Verwijderen
  3. Ik denk ook wat jij denkt: dat het er voorlopig gewoonweg niet beter op kan worden. Beter in de zin van economische groei, waar ik toch al niet in geloof. Wel dat het anders moet, en zal worden, alhoewel ik niet verwacht dat dit zonder enige slag of stoot zal gaan. Want als ik merk hoe krampachtig er nog aan de bestaande economische modellen wordt vastgehouden, dan zullen veel mensen het niet leuk gaan vinden dat de wereld gaat veranderen. Dan kunnen wij maar beter een soort optimisme uit gaan stralen dat anders ook goed en leuk kan zijn.


    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...